به گزارش پایگاه خبری گفتمان دریا به نقل از سی ترید، دولت کوبا برای رفع کمبود ظرفیت تولید برق با انتخاب‌های سختی مواجه است، زیرا خاموشی‌ها و کمبود برق، ماه‌ها بر سراسر کشور تأثیر منفی گذاشته است. منابع انرژی نامنظم بر فشار نزولی اقتصاد کوبا افزوده است، اقتصاد کوبا در حال افت شدید بوده است - به حدی که حدود دو درصد از جمعیت  سال گذشته سعی کردند به ایالات متحده بروند. اما هاوانا حداقل راهی فنی برای کاهش تأثیر کمبود برق پیدا کرده است: ایستگاه های تولید سیار شناور، با استفاده از ایده جدید اپراتور ترکیه ا ی کارپاورشیپ (Karpowership).

روابط کوبا با شرکت کارپاورشیپ ترکیه در سال 2018 آغاز شد، زمانی که دولت آن منشور چهار ساله سه نیروگاه کوچک شناور را امضا کرد. این واحدها روی هم حدود 110 مگاوات ظرفیت دارند. از آنجایی که وضعیت مکانیکی نیروگاه های برق دائمی پس از دوران جنگ سرد، رو به وخامت گذاشته اند، سهم کارپاورشیپ از ظرفیت شبکه برق کشور به تدریج افزایش یافته است. هشتمین واحد این شناورها در کوبا در ابتدای فوریه وارد هاوانا شده است و ظرفیت کل تولید برق را به حدود 770 مگاوات یا یک چهارم حداقل نیاز برق کوبا به 3000 مگاوات رسانده است.

نیروگاه های خشکی کوبا نیاز به تعمیر و نگهداری زیادی دارند و افزودن سریع ظرفیت تولید قابل حمل، آفلاین کردن نیروگاه های موجود را برای تعمیرات اساسی آسان تر می کند. همچنین بسیار سریعتر از ایجاد ظرفیت جدید در ساحل است، که ممکن است سالها طول بکشد و مستلزم غلبه بر موانع ساختاری برای همه پروژه های زیربنایی در کوبا مانند تحریم های ایالات متحده و دسترسی به سرمایه و غیره است .

به گزارش العربیه، همین موانع ممکن است پرداخت هزینه خدمات کارپاورشیپ را برای کوبا سخت کند. وابستگی شدید کوبا به نفت برای تولید برق تا حدی یکی از ویژگی‌های عجیب تاریخ جنگ سرد است. این کشور حوزه کارائیب برای چندین دهه یک کشور مشتری شوروی بود و بیشتر ظرفیت تولید برق خود را با استفاده از نفت کوره روسیه و به صورت یارانه ای تولید می کرد. با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، این رابطه به پایان رسید و از آن زمان برای حفظ و تامین سوخت مجموعه نیروگاه های حرارتی ساخت بلوک شرق خود تلاش کرده است.  در اواخر جنگ سرد، کوبا تقریباً یک نیروگاه هسته ای 880 مگاواتی با کمک شوروی ساخت. ساخت و ساز در سال 1983 آغاز شد، اما انحلال اتحاد جماهیر شوروی به کمک مالی و فنی روسیه پایان داد. این پروژه در سال 1992 رها شد و ویرانه های کارخانه ناتمام هنوز هم قابل مشاهده است.

انتهای پیام/