به گزارش پایگاه خبری گفتمان دریا؛ تامین مالی در هر صنعت همواره با مشکلات و ریسک های مختلفی همراه است؛ اما این مشکلات به دلیل جنس متفاوت صنعت کشتی سازی دارای شدّت بیشتری است. به طوری که تکیه اصلی کشتی سازی های بزرگ دنیا به حاکمیت هاست و چنانچه سرمایه گذار دولتی و خصوصی بخواهد در تامین مالی پروژه های کشتی سازی حضور یابد بدون سیاست های حمایتی و تشویقی دولت ها میسر نیست!

آنچه در ادامه می خوانید بررسی دغدغه های تامین مالی صنعت کشتی سازی در جهان و ایران با حضور مهندس بهمن حروفی؛ معاون فنی و برنامه ریزی صندوق توسعه صنایع دریایی  و دکتر حسن ضیائی؛ مدیرعامل و موسس شرکت کشتی سازی سیراف و آکادمی دریایی سیراف است که به میزبانی این آکادمی برگزار شده است.این لایوها با هدف آشنایی جامعه با مشکلات و چالش های صنعت دریایی و ایجاد فضای مطالبه گری در نسل جوان برای ورود به این مسیر و رفع چالش های موجود صنعت دریانوردی برگزار می شود.

*دکتر ضیائی: به عنوان سوال نخست بفرمایید که وضعیت تامین مالی و فاینانسینگ در توسعه صنعت دریایی در فضای بین الملل چگونه است؟

مهندس حروفی: ابتدا بگذارید در خصوص انتخاب عنوان "پایان کشتی سازی" توسط شما توضیحاتی را داشته باشم.به عقیده من این نام گذاری هوشمندانه است؛ از این نظر که ممکن است تیتر منفی و چالشی به نظر برسد و من هم می خوام تاکیدی بر این زنگ خطر داشته باشم. روزگاری در رشته ساخت یدک کِش رنکینک 20 تا 22 جهان را داشته ایم و این مساله همین طور باقی نخواهد ماند.همه فرآیندها در حال بازنگری، به روز رسانی و رقابت شدید است و متاسفانه روند فعالیت و سهم ما در صنعت کشتی سازی دنیا در حال کاهش است.یکی از دلایل این نزول مساله فاینانس است.همچنین یکی از مسائل دست به گریبان کنونی این صنعت کاهش شدید تقاضا به دلیل بحران کرونا است.این در حالی است که بر اساس آمار اکثر رشته های صنعتی به وضعیت قبل از کرونا برگشته اند، ولی صنعت حمل و نقل به آن دوران برنگشته است.دولت ها نیز این مساله را درک کرده اند که برخی صنایع مانند صنایع الکترونیک می توانند عقب ماندگی خود را جبران کنند و جبران کرده اند، اما صنعت کشتی سازی این طور نیست و به طور کلی صنعت حمل و نقل همچنان با رکود قبلی دست به گریبان است.

*دکتر ضیائی: حاکمیت‌ها با رکود این صنعت چه برخوردی داشته اند؟

مهندس حروفی: در اغلب موارد دولت ها به تدریج با ارائه کمک ها و حمایت های مالی در مسیر درست افتاده اند؛مثلا هند پکیجی را با سوبسید بالای 10 درصد اعلام کرده است.یعنی گفته تا 20 سال بر روی قراردادهایی که کارخانه ها بگیرند سوبسید 10 درصد می دهم و این یکی از بزرگترین پکیج های هند است.بنابراین عبور از کرونا با بسته های مالی دولت ها در حال پیگیری است.آخرین پکیجی که مشاهده کردم در انگلیس در 10 مارس 2022 تصویب شد و بوریس جانسون آن را ابلاغ کرد.به این ترتیب که تشکیلات جدیدی راه اندازی کردند تا بتوانند کشتی سازی این کشور را سرپا کنند و ممکن است این درس را از روس ها گرفته باشند.روس ها پُستی با عنوان تزار کشتی سازی دارند و اکنون وزیر دفاع این کشور تزار کشتی سازی است.زیرمجموعه آن نیز یک آفیس دولتی با عنوان آفیس ملی کشتی سازی تعریف کرده اند.در پکیج مالی عبور از کرونای انگلستان طبق اعلام بوریس جانسون 5 میلیارد پوند برای آفیس ملی کشتی سازی این کشور تعیین شده است.این بودجه به منظور تحریک تقاضا در بازار به ویژه از سوی دولتی ها در نظر گرفته شده است.همچنین این بودجه برای اعطای وام به مشتریان شرکت های کشتی سازی صرف خواهد شد.شاید این طور به نظر بیاید که در دوران کنونی بازار باید آزاد و رقابتی باشد، ولی بر حسب نیاز ممکن است چنین پکیج هایی نیز برای رونق بازار در نظر گرفته شود.کانادا نیز این کار را کرده است و چند یخ شکن و شناور دفاعی که جنبه ملی داشته اند را به کشتی سازی های خود سفارش داده است.یعنی تمام این کشورها اکنون بسته های محرکی دارند که شامل پکیجی از نیازمندی های دفاعی آنهاست و در کارخانه ها توزیع می کنند.

*دکتر ضیائی: کدام کشور در ارائه پکیج بهتر عمل کرده است؟

مهندس حروفی: انگلستان؛ کار جالب بوریس جانسون این بوده که پکیج را گسترده دیده است.ابتدا به ارزش کشتی سازی در کشور انگلستان و وجود44 هزار شغل در این صنعت اشاره کرده و اعلام کرده است که با این برنامه می خواهیم 10 هزار شغل دیگر نیز به این تعداد شغل اضافه کنیم.از طرف دیگر کشتی سازی های این کشورها نیز پای کارند.البته مجموعه کشورهای بریتانیای کبیر 20 کشتی سازی بزرگ دارد که در سال 3 میلیارد پوند turn over دارند.اما در انگلستان از این 44 هزار نفر شاغل در صنعت دریایی، 5 هزار نفر در صنعت دفاعی این کشور مشغول هستند.از سوی دیگر 6 میلیارد پوند صادرات دارد. بنابراین نخست وزیر هم می داند که وقتی از این صنعت حمایت می کند در حال ایجاد turn over در جامعه است.یعنی اگر 4 میلیارد پوند می دهد سالی  6 میلیارد درآمد ایجاد می کند.شاید فکر کنید که انگلیس باید بر قله تکنولوژی های دریایی باشد اما وقتی برنامه را می خوانیم می بینیم که علاوه بر این 4 میلیارد پوند مثلا 206 میلیون پوند را برای مطالعات کاهش آلودگی گذاشته اند که شاید اکنون ترند نخست کشتی سازی در دنیا باشد. همچنین وی اعلام کرده است که ما باید از طریق این بودجه افزایش بهره وری و افزایش پیمنت داشته باشیم، ضمن این که گپ های اِسکیلمان را در کل زنجیره تامین شناسایی کنیم.یعنی فقط به انتها فکر نمی کنند و با این بسته در 1600 صنعت وابسته به این حوزه تحرّک به وجود می آورد. این ها نمونه هایی از ورود دولت ها به مباحث حمایتی این حوزه است. ما هم باید حرکت کنیم چون دنیا پای ما نمی ایستد و اگر معطل کنیم، حتی سهم بازارمان را از دست می دهیم!

این گفتگو ادامه دارد...

انتهای پیام/