مصاحبه اختصاصی خبرنگار پایگاه خبری گفتمان دریا، با دکتر حسن ضیایی مدیرعامل شرکت کشتی سازی سیراف، در باب نحوه توزیع پروژه های ساخت و تامین تجهیزات دریایی که در راستای برنامه نوسازی ناوگان دریایی کشور صورت می پذیرد.

خبرنگار گفتمان دریا: با توجه به فعال شدن پروژه‌های دریایی در یک سال گذشته به نظر شما آیا از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های داخلی به درستی استفاده شده؟

مدیرعامل شرکت کشتی سازی سیراف عنوان داشت: به نظر من ظرفیت درخواست‌های سازمان بنادر و دریانوردی درصورت توزیع مناسب برای صنایع داخلی در تناژی اقتصادی ایجاد اشتغال می‌نمود. اما متاسفانه به نظر می‌رسد با نوع نگاه حاکم بر برگزاری مناقصات، سازمان استراتژی نادرستی را در توزیع سفارشات در پیش گرفته و عملاً باعث شد ظرفیت درخواست‌ها به سمت شرکت‌های خاصی هدایت شود، که از بستر شرکت‌های خصوصی نبوده و از زیرساخت‌های صنایع دفاعی ما استفاده می‌کردند. البته من احترام بسیاری برای این بخش از صنعت قائل هستم، اما ورود این مجموعه ها برای دریافت پروژه‌ها اجازه توسعه بخش خصوصی را نمی‌دهد.

ضیایی خاطر نشان کرد: در واگذاری‌ها بخش دیگری مربوط به کشتیرانی جمهوری اسلامی بود، که از ظرفیت شرکت صدرا استفاده کرد و توانست چند شناور مورد نیاز خود را در شمال کشور به این مجموعه واگذار کند که قدم مثبتی بود؛ اما در بخش زنجیره تامین صنعت، متاسفانه تفکر حاکم بر تعدادی از کشتی سازی‌ها و مالکان کشتی، دریچه استفاده حداکثری از ظرفیت داخلی را مسدود می‌کند. نمونه بارز این موضوع را در نقاط مختلفی می‌توان دید، برای مثال: اگر به سهم تولید داخل در اسپک فنی یا لیست تامین کنندگان، قرارداد کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران با کشتی سازی صدرا نکا نگاهی بیاندازیم، حقیقتا تاسف بار خواهد بود؛ از حدود ۶۰۰ سرفصل، تقریبا ظرفیت داخلی هیچ سهمی از این عناوین ندارد.

وی در ادامه بیان داشت: تاکید بسیار زیاد مدیران پروژه در کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، این ابهام را ایجاد می‌کند که اگر جهت گیری کشور از رهبری تا مدیران ارشد بر استفاده از تولید داخلی می‌باشد، چرا مدیران میانی به صورت جدی دریچه‌های همکاری با صنعت داخلی را می‌بندند. زمانی که با مدیران اجرایی پروژه ساخت کشتی‌های ۳۵۰۰ تنی در شرکت صدرا صحبت می‌کنیم، با هرگونه تغییر در سرفصل‌ها که تمام اقلام تامینی آن از خارج از کشور می‌باشد مخالفت می‌کنند؛ در صورتی که در مصاحبه‌های مدیرعامل محترم و مدیر توسعه ناوگان کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، به شدت از جایگزینی اقلام استاندارد دریایی داخلی به جای تامین کنندگان خارجی صحبت می‌شود.

خبرنگار گفتمان دریا: شرکت های داخلی چقدر در تامین سرفصل‌ها توانمند هستند؟

دکتر ضیایی در پاسخ به این سوال اظهار داشت: موضوع بسیار شفاف است برای استفاده از تجهیزات و مواد اولیه دریایی یک سری زیرساخت داریم، مثل سوابق تولید موفق، در حوزه برق، کابل‌ها، رنگ، ورق‌های فولادی، تابلوهای برق، تجهیزات روشنایی، power of ship و... که به نظر من بخش عمده ای از نیازهای کشور را در این حوزه‌ها می توان در داخل تولید نمود.  اکثر این تولیدات بر پایه نیازهای کشور ایجاد شده، و تولید کننده برای طراحی، ساخت و گرفتن گواهینامه‌های استاندارد متحمل هزینه‌هایی شده، اما نه تنها ظرفیت‌های جدید در اختیار تولید کننده داخلی قرار نگرفته بلکه از محصولات استاندارد آنها نیز استفاده نشده، اوج فاجعه آنجایی است که می‌بینیم کشور صنعت بزرگی مانند فولاد دارد، و شرکت‌های مانند فولاد سپاهان و فولاد اکسین بخش عمده‌ای از نیازهای صنعت دریایی را تولید می‌کنند ولی متاسفانه کلیه سفارشات به صورت انبوه از کشور چین خریداری می‌شود. در پروژه‌ای همانند صدرا حتی نیاز به تجمیع سفارش هم نبود و خود ظرفیت ساخت به نحوی بود که با یک مهندسی خرید درست، می‌توانستیم ظرفیتی را برای سازندگان صنایع ذوب آهن و فولاد ایجاد کنیم.

ضیایی در ادامه عنوان نمود: سازمان بنادر و دریانوردی در برنامه جایگزینی شناورهای مالکیتی، اعلام می‌کند به شدت از تولیداتی که خودش آنها را با نظارت تایید کرده حمایت می‌کند، اما همین تولیدات از سوی سازندگانی که پروژه‌های سازمان بنادر را برنده شدند استفاده نمی‌شود.

مدیرعامل شرکت کشتی سازی سیراف در پایان گفت: بنده فکر می‌کنم این سری اقدامات با هر هدفی که صورت می‌گیرد، چه سهوا و به صورت عدم قبول مسئولیت باشد، یا خدای نکرده عمداً در استفاده از ظرفیت‌های صنعت داخلی دریایی خللی ایجاد شود، باید نهادهای نظارتی ورود کرده و این افراد را نسبت به عملکرد خودشان پاسخگو کنند. این مهم از مسائلی است که حتماً باید شورای عالی صنایع دریایی، وزارت صمت، مدیران سازمان بنادر دریانوردی و صاحبان صنایع داخلی در آن ورود کنند.

انتهای پیام/