به گزارش پایگاه خبری گفتمان دریا؛ سلسله لایوهای " پایان کشتی سازی در ایران"  که به همت آکادمی دریایی سیراف برگزار می شود می کوشد تا به شفاف سازی، بررسی و آگاهی بخشی در خصوص مشکلات موجود در صنعت کشتی سازی کشور بپردازد.پس از گفتگوی مفصل در خصوص سیاست های حاکم بر روند فعالیت این حوزه طی 40 سال اخیر و بررسی بازخوردها و نتایج اجرای سیاست ها در این چند دهه در بخش پایانی این لایو به پاسخگویی به سوالات بینندگان پرداخته ایم...

*دکتر ضیائی:بخش پایانی لایو ما اختصاص دارد به سوالات بینندگان؛ به عنوان سوال نخست پرسیده اند که "چه برنامه ای در خصوص ساخت شناورهای استاندارد در دریای خزر دارید؟" همان طور که می دانید شرایط دریای خزر یک شرایط استراتژیک است و با طول موج کم و ارتفاع موج بالا شرایط مطلوب خود را دارد.به طوری که در بیش از 210 روز از سال با ارتفاع موج بیش از 2 متر در دریای خزر بهره مند هستیم.موهبتی که همواره توسط کشورهای همسایه بهره برداری شده است.منظور ببینده ما این است که ما تاکنون نتوانسته ایم نگاهی تخصصی به دریای خزر برای ساخت شناورها داشته باشیم.سازندگان کنونی این منطقه نیز در ساخت خود از تکنولوژی بهره نمی برند.چه برنامه ای برای بهره گیری از ویژگی های خاص دریای خزر دارید؟

مهندس سیّد‌مرندی:استارت برنامه خزر را زده ایم.اما باید در خصوص تحریم نکته ای را بگویم؛ تحریم یعنی سو مدیریت در گذشته که سبب به وجود آمدن نقطه ضعف و آسیب پذیری بیشتر ما شده است.مثلا در بحث خزر به این سوال رسیدیم که چرا کشوری مانند ترکمنستان که در گذشته بار زمینی از طریق آن ارسال می کردیم می تواند ما را تحریم کند و مسیر را ببندد؟ یا هفته ها بار ما را نگه دارد و مواد غذایی و خوراکی ارسالی در مرز تبدیل به ضایعات شود؟ در پاسخ به این سوال به این نتیجه رسیدیم که ما به کشتی رو رو نیاز داریم که بتواند کامیون ها را حمل کند و به روسیه و قزاقستان ببرد.این مساله را حل کردیم و به خصوص در دوره ای که شاهد درگیری آذربایجان و ارمنستان بودیم و مسیرها بسته می شد، با مکاتبه جدی اعلام نیاز شدید به شناورهای رو رو کردیم و جزو اولویت های سازمان بنادر شد. به طور کلی علاوه بر شناورهای رو رو به بازنگری در شناورهای آن جا نیاز داریم. در آنجا 26 شناور کشتیرانی خزر وجود دارد و همه دارای عمر بالای 27 سال هستند که به دلیل مباحث مربوط به بیمه و فرسودگی نیاز به تعویض دارند.با صحبتی که با معاون توسعه ناوگان داشته ایم. رسیدگی به این مساله آغاز شده است و فکر می کنم اولین قرارداد خود را با صدرای نکا بسته و کار مهندسی آن شروع شده است.بر این اساس برنامه کنونی ما به روز رسانی و تعویض ناوگان کشتی رانی خزر و جایگزینی کشتی های رو رو است.

*دکتر ضیائی:بنابراین زیرساخت های لازم برای این کار در بنادر شمال کشور دیده شده است...

مهندس سیّد‌مرندی: بله؛دیده شده است. برخی از این کشتی ها روپَکس هستند و هم قابلیّت حمل واگن مسافری و هم قابلیّت حمل تریلی را دارند.

*دکتر ضیائی:سوال بعدی پرسیده اند "زمانی که ما در حوزه تعمیرات مشکل اساسی و بنیادی داریم چه ضرورتی به ساخت کشتی های بزرگ داریم؟"

مهندس سیّد‌مرندی:البته این دوستی که این سوال را کرده اند باید بگویند منظورشان از مشکل اساسی و بنیادی در تعمیرات چیست؟ چون از دو سال گذشته تعمیر کشتی های بزرگ نفتکش که تا بیش از این انجام نمی شد را آغاز کرده ایم و تا به امروز 26 فروند شناور نفتکش را تعمیر کرده ایم.البته در بعضی موارد نیاز به تجهیزات مدرن تر داریم که باعث کوتاه تر شدن زمان می شود.کمبودها شاید باشد اما در حال تلاش برای حل مشکل تعمیرات هستیم.ضعفی که ما در حوزه کشتی سازی داریم که برخلاف حوزه فراساحل است این است که ما پیمانکارهای قوی و قدری در این حوزه نداریم.از آن جایی که حوزه فراساحل تقریبا اشباع شده است و کار جدیدی را نداریم پیشنهاد داده ایم که پیمانکاران فراساحلی را به سمت حوزه دریایی سوق دهیم.

*دکتر ضیائی:یک نکته دارم؛ یکی از وظایف کشتی سازی، تعمیرات است.فرمایش شما صحیح است و ما در حوزه کشتی های اقیانوس پیما توانسته ایم بخشی از نیازهای تعمیراتی را پاسخگو باشیم.اما واقعیت این است که ناوگان متوسط ما یعنی ناوگان با طول کمتر از 100 متر، ناوگان کوچکی در کشور ما نیست.شاید نهایتا 200 شناور اقیانوس پیما داشته باشیم، اما چندین هزار شناور سبک و نیمه سبک داریم که این ها از کشتی سازی ها در حوزه تعمیرات رضایت کافی را ندارند...

مهندس سیّد‌مرندی:بله؛ باید روی این موضوع بیشتر کار شود.

*دکتر ضیائی:سوال پایانی پرسیده اند که "مهمترین مشکل صنایع و نه تنها صنایع دریایی ضعف مدیریت و اولویت منافع افراد بر منافع ملی است"، البته نه در این حد که این بیننده پرسیده اند، اما شما بفرمایید که مهمترین مشکل در این حوزه چیست؟

مهندس سیّد‌مرندی:باید مسائل را درست ببینیم؛ اگر افراد را در جای مناسبشان قرار ندهیم به مشکل برمی خوریم. چون سیستم مانند مجموعه ای از چرخ دننده هاست و انتخاب نادرست ممکن است باعث کُند پرخیدن و انتخاب درست باعث روان چرخیدن آن مجموعه می شود.مهمترین آن بله،شاید مدیریت باشد! ولی تنها این مشکل نیست و باید سهم آن را مشخص کرد. البته در همه صنایع ضعف مدیریتی وجود دارد.

*دکتر ضیائی:البته در تکمیل فرمایش شما باید بگویم من در سال 98 تحقیقی به شورای عالی صنایع دریایی دادم که برای اولین بار انجام شده بود و نتیجه این تحقیق سبب اخذ تصمیمی حکومتی در حوزه توسعه مدیریت شد و این آکادمی از همان محل آمد. بنابراین به تایید حرف دوستمان باید بگویم چنانچه به دنبال توسعه باشیم باید برنامه را از ساختار استراتژیک، ساختار مدیریت، ساختار تولید و استفاده بهینه از منابع آغاز کنیم و این کار مدیران است. ضمن این که همواره معتقدیم که بهترین روش مطالبه گری و سوال است تا مدیریت و کنترل درست هم از سمت دولت و هم از طرف بخش خصوصی انجام شود.در همین جا از حضور و پاسخگویی مسئولانه شما جناب مهندس سیّدمرندی بسیار سپاسگزارم.

تمام

انتهای پیام/