به گزارش پایگاه خبری گفتمان دریا، سازمان تجارت جهانی در آخرین گزارش منتشره پیش بینی کرد تجارت جهانی کالا از طریق دریا پس از آنکه در سال ۲۰۲۳ میلادی با ۱.۲ درصد کاهش مواجه شد در سال ۲۰۲۴ میلادی به طور میانگین به رشد ۲.۶ درصدی و در سال ۲۰۲۵ میلادی به رشد ۳.۳ درصدی خواهد رسید. این پیش بینی در حالی مطرح است که سهم ایران از تجارت دریایی بین المللی کمتر از یک درصد است و به دلیل گستردگی تحریم ها بخش عمده ای از ظرفیت ناوگان تجارت دریایی کشور بی استفاده مانده است .این سهم اندک از تجارت دریایی نشان از آن دارد که شرکت های کشتیرانی ایران هم اکنون با چالش های عدیده ای در واردات و صادرات کالا مواجه اند.

امیر خانی، مدیر فروش و بازاریابی خط کشتیرانی ترنگ دریا در گفتگو با تین نیوز درباره این چالش ها می گوید: کم توجهی به صنعت دریا، کاهش ارزش تجارت جهانی و حجم ترانزیت به ایران، کاهش تردد کشتی ها به بنادر ایران بویژه کشتی های نفتکش و سوخت رسان، رکود کسب و کار و در تنگنا قرار گرفتن حمل و نقل دریایی به عنوان پیشرو در تجارت خارجی، افزایش هزینه های تامین سوخت، هزینه های بندری و سایر هزینه های مرتبط، نوسانات نرخ های حمل، قوانین و دستورالعمل ها، آیین نامه ها و روش های اجرایی گمرکی از مواردی است که به عنوان چالش های پیش روی شرکت های کشتیرانی می توانیم از آنها یاد کنیم.

وی در ادامه افزود: تحولات سیاسی که در منطقه اتفاق می افتد، تحریم های بین المللی؛ ممنوعیت حرکت کشتی ها در برخی مسیرها و عدم توازن حجم درخواست صادرات و واردات در ایران، متغیربودن تعرفه های صادراتی و وارداتی شرکت های خصوصی و دولتی در ایران، عدم انعطاف پذیری قوانین و مقررات دریایی در رقابت با سایر کشورها به خصوص کشورهای حوزه خلیج فارس، کمبود شناور، فقدان جذب سرمایه گذاری خارجی، عدم توازن در عرضه و تقاضای جهانی، رسیدگی به مسایل امنیتی نظیرحملات تروریستی و دزدی هایی که در سطح دریا ممکن است انجام شود،از دیگر مشکلات شرکت های کشیرانی ایران است.

امیرخانی گفت:  کاهش تولید جهانی و رکود کسب و کار قطعا تاثیر خود را در شبکه حمل ونقل دریایی گذاشته است و این صنعت به عنوان پیشرو در تجارت خارجی دچار ضعف شده است. این موضوع، واردات و صادرات را کاهش می دهد و باعث چالش آفرینی در عرصه تجارت می شود. باید بتوان برای راهکار اقدام کرد و با حفظ و کنترل قیمت کالا و خدمات و جلوگیری از تورم قیمت ها به رونق کسب و کار و افزایش توان خرید کمک کرد تا کار در جریان طبیعی خود قرار گیرد. دراین صورت ،تجارت جان تازه ای می گیرد و می توان امیدوار بود صادرات و  واردات با سرعت به راه بیفتد و حمل ونقل دریایی به مسیر اصلی خود باز گردد.

وی درباره چالش کم توجهی به صنعت دریا گفت: باتوجه به موقعیت جغرافیایی کشورمان ایران و وسعت کرانه های ایران و انتقال بالای 90درصدی کالا و خدمات از طریق دریا ،نیاز است نسبت به توسعه و عمران بخش دریا توجه لازم صورت پذیرد.توجه به این عوامل مهم واستراتژیک می تواند قدرت تجارت ما را در دریا اضافه کند و موازانه خوبی برای کشور ما در رقابت با سایرکشورها در حمل ونقل و واردات و صادرات ایجاد کند.

کاهش حجم ترانزیت به ایران

وی پیرامون کاهش ارزش تجارت جهانی و حجم ترانزیت به ایران توضیح داد: همانطور که می دانید بروز کرونا در سالیان گذشته توقف بسیاری از صنایع را در آن دوران موجب شد و کاهش تبادل انواع کالا رادر سطح دنیا در دوران پس از این بیماری جهان شمول به دنبال داشت.کم شدن تجارت جهانی نیز حجم ترانزیت به کشور ما را کمتر کرد.

به اعتقاد این کارشناس حمل و نقل دریایی ،متولیان امر می توانند از طریق تصویب قوانین ملی، افزایش مشوق ها و تخفیف ها برای ترغیب تجار ایرانی به تجارت باکشورهای دیگر موجبات رونق صنعت کشتیرانی و حمل ونقل و در نتیجه توسعه صادرات و واردات و و نیز افزایش حجم مبادلات تجاری را فراهم آورند.

صاحبان شناورها رغبتی برای ایجاد مسیرهای حمل ندارند

«کاهش تردد کشتی ها به بنادر ایران بویژه کشتی های نفتکش و سوخت رسان» یکی از چالش های عمده کشتیرانی در ایران به شمار می رود. خانی دراین باره گفت: این چالش باعث کاهش درآمد کشور ما می شود و حاشیه سود فعالان کشتیرانی را هم کاهش می دهد. با توجه به این موضوع، صاحبان شناورها رغبتی برای ایجاد مسیرهای حمل پیدا نمی کنند؛ چرا که هزینه آنان بالا می رود و این امر باعث نامنظمی در سیستم های حمل ونقل می شود و تبعات آن بر تجارت مستقیم و ملموس خواهد بود و نمودار واردات و صادرات را با نوسانات مختلفی رو به رو می سازد.برای رفع این چالش می توان با مذاکرات موثر، ایجاد روابط دو جانبه و چند جانبه، اختصاص مسیرهای مناسب و اقتصادی به افزایش حجم صادرات و تجارت و به تعداد سفرهای دریایی افزود و در آمد را بالا برد.

منبع: تین نیوز

انتهای پیام/