به گزارش پایگاه خبری گفتمان دریا، داده‌هایی که بلومبرگ و سازمان ژورنالیسم تحقیقی دانمارکی «دَن واچ» گردآوری کرده اند، نشان می‌دهد در مدت سه ماه تا پایان ژوئیه، ۲۰ درصد از نفتکش‌های متعلق به ناوگان شبح روسیه که نفت روسیه را از طریق تنگه‌های دانمارک حمل کرده‌اند، حاضر نشده‌اند از کارشناسانی کمک بگیرند که به آب‌های منطقه وارد هستند. این رقم نسبت به چهار درصد در سال گذشته، افزایش یافته است.

عبور کشتی‌ها از تنگه‌ها دشوار است. ماسه‌ها فراوانند و جریان‌های قوی و اعماق آب متفاوت وجود دارد. سازمان بین‌المللی دریانوردی، استفاده از ناخدا را توصیه کرده و این شیوه به مدت چندین دهه متداول بوده و به جلوگیری از هر نوع نشت بزرگ سوخت در تمام این مدت کمک کرده است.

اما مسکو که به دلیل تحریم‌های غرب، از دسترسی به نفتکش‌های دیگر محروم شده است، بیشتر به ناوگان کشتی‌هایی متکی شده است که فرسوده‌تر بوده و نگهداری ضعیف‌تری دارند و مالکان آنها اعلام نشده و احتمالا تحت پوشش بیمه نیستند. این کشتی‌ها که اکنون بزرگ‌ترین بخش حمل‌ نفت روسیه را تشکیل می‌دهند، اصلی‌ترین کشتی‌هایی هستند که از استفاده از خدمات ناخدای محلی خودداری می‌کنند.

این تنگه‌ها تحت یک معاهده آزادی دریانوردی هستند که قدمت آن به سال ۱۸۵۷ برمی‌گردد و این معاهده به همه کشتی‌ها حق عبور و مرور و استخدام داوطلبانه ناخدا را می‌دهد. سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) و مقامات دانمارکی، استفاده از ناخداهای محلی را توصیه می‌کنند. اما اگر کپنهاگ تلاش کند استفاده از ناخدای محلی را اجباری کند، ممکن است دشمنی کرملین را شعله‌ور کند و باعث اختلال در منبع کلیدی عرضه جهانی نفت شود.

بر اساس گزارش بلومبرگ، عدم شناخت محیط، فرسودگی کشتی‌ها و خدمه ناآماده، ریسک وقوع سانحه‌ای را افزایش می‌دهند که تاثیر مخربی بر اکوسیستم دریایی و خط ساحلی این آبراه شکننده خواهد داشت.

ترجمه: ایسنا

انتهای پیام/