به گزارش پایگاه خبری گفتمان دریا؛ مسعود دانشمند در گفت‌وگو با ایلنا درباره اسکورت کشتی‌های تجاری ایران و نحوه اسکورت‌های انجام شده اظهار داشت: اسکورت کشتی‌های تجاری برای عبور از خلیج عدن برای محافظت در برابر دزدان دریایی با ناوهای جنگی انجام می‌شود و معمولا کشورهایی که از مسیر خلیج عدن تردد زیادی دارند و در معرض خطر دستبردهای این منطقه قرار می‌گیرند برای گذر از این منطقه اسکورت ایجاد کردند.

وی ادامه داد: نیروی دریایی ایران هم در این منطقه چندین پایگاه دارد و کشتی‌های ایرانی قبل از اینکه وارد مسیر خلیج عدن شوند با پایگاه‌های نیروی دریایی در آن منطقه هماهنگ می‌کنند و به طور مرتب با ناوچه‌های ایران در آن منطقه در تماس هستند تا کشتی تجاری از منطقه خطر عبور کند.

عضو هیات مدیره کانون موسسات حمل و نقل با بیان اینکه در خلیج عدن به کشتی‌های ایرانی چه کشتی‌های حامل بار نفتی و چه غیرنفتی و سایر کالا بسیار صدمه زدند و در نتیجه نیروی دریایی در آن منطقه از باب المندب تا فراتر از مرز سودان گشت دریایی ایجاد کرده است، گفت: کشتی‌هایی ایران قبل از ورود به باب المندب با ناوچه‌های نیروی دریایی هماهنگ برقرار می‌کند و تحت نظارت نیرو‌های دریایی از این منطقه خارج می‌شود.

دانشمند درباره هزینه این اسکورت و اینکه این هزینه را صاحب بار می‌پردازد یا دولت‌ها، اظهار داشت: اطلاعی از توافقی که درباره هزینه‌های انجام این اسکورت‌ها شده، نداریم اما می‌دانیم نیروی دریایی ایران با ناوچه‌هایی در این مسیر حضور دارد و البته که ناو‌های آمریکایی، انگلیسی، هلندی و ناو‌های سایر کشورها در این منطقه فعال هستند و این ناو‌ها و نیروهای دریایی برای محافظت از کشتی‌های تجاری فعال در منطقه با یکدیگر همکاری دارند و هماهنگ هستند. طبق مصوبه سازمان ملل مبنی بر تامین امنیت دریانوردان، هزینه این اقدامات را سازمان ملل می‌پردازد اما این گونه است که ناو‌های حاضر در این منطقه به تمام کشتی‌های تجاری عبوری از منطقه باید خدمات ارائه ‌دهند.

وی همچنین درباره آخرین وضعیت نقل و انتقال بار بین ایران و ونزوئلا گفت: خط منظم با ونزوئلا برقرار نمی‌شود چراکه حجم بار دو کشور زیاد نیست و در سال 3 نوبت بار جا به‌جا می‌شود. حدودا هر 3 یا 4 ماه یک کشتی تجاری می‌تواند از بنادر ایران به سمت ونزوئلا حرکت کند و صاحب کالا اگر به این کشتی نرسد باید 4 ماه منتظر کشتی بعدی بماند و به طور قطع تا 4 ماه آینده بازار هدف را از دست می‌دهد.

عضو هیات مدیره کانون موسسات حمل و نقل تاکید کرد: تا زمانی که نتوانیم در مسیر ونزوئلا و در بازار آن منطقه، مقاصد دیگری را بازاریابی کنیم تا حجم تقاضا افزایش پیدا کند و تردد کشتی‌ها به این منطقه به هر ماه یک کشتی برسد، نمی‌توان خط منظمی ایجاد کرد.

دانشمند ادامه داد: موضوع این است که پولی بابت فروش کالا به ونزوئلا دریافت نمی‌کنیم و معاملات تهاتر هستند حال اینکه ونزوئلا کالایی برای تهاتر با ایران ندارد و تقریبا کشتی‌ها یک سر خالی برمی‌گردند.

وی افزود:البته کشت سویا در ونزوئلا مطلوب و انبوه است، این سویا باید به روغن سویا و بعد کنجاله سویا تبدیل شود و ایران خریدار کنجاله سویا است که وارد چرخه دامداری و مرغداری کند. اما موضوع این است که کارخانه انجام این فرایند وجود ندارد و سویایی که کشت می‌کند را به برزیل و آرژانتین می‌فروشد و آنها امکان روغن کشی را دارند و در نهایت کنجاله سویا را به فروش می‌رسانند.

عضو هیات مدیره کانون موسسات حمل و نقل با بیان اینکه احداث کارخانه‌های روغن کشی در ونزوئلا نیاز به سرمایه گذاری و زمان دارد که سرمایه‌ای برای احداث این کارخانه‌ها وجود ندارد، گفت: در حالی که ایران می‌توانست در این زمینه در ونزوئلا سرمایه‌گذاری کند اما در حوزه خانه‌سازی سرمایه‌گذاری کرد که البته از این سرمایه‌گذاری هم راضی نبودند.

دانشمند تاکید کرد: دربخش دیگر شرکت اتکا نسبت به بازگشایی فروشگاه‌ها اقدام کردند با این هدف که کالاهای این فروشگاه‌ها را از ایران تامین کنند، اما وقتی قفسه‌های این فروشگاه خالی می‌شود کشتی وجود ندارد که به سرعت از ایران کالا را به فروشگاه‌های اتکا در ونزوئلا برساند و تردد هر 4ماه یک بار کشتی در این مسیر مدت زمان طولانی می‌خواهد و در این مدت هم این قفسه‌ها خالی می‌مانند.

وی با اشاره به ضرورت تغییر سیاست‌های ارسال کالا به ونزوئلا اظهار داشت: کالاها باید به صورت کانتینری به ونزوئلا ارسال شود و در این صورت ارسال مرتب کالا به ونزوئلا امکانپذیر است بنابراین باید در حوزه سیاست‌ها را تغییر دهند. در حالی درباره این موضوعات نیاز به برنامه‌ها و سیاست‌های بلند مدت دارد اما آقایان سیاست‌های لحظه‌ای را به کار می‌گیرند.

انتهای پیام/