به گزارش پایگاه خبری گفتمان دریا، با آغاز جنگ تحمیلی ظرفیت بنادر خرمشهر و آبادان به‌دلیل اینکه در معرض تیر مستقیم نیروهای بعثی بود غیرقابل استفاده شدند. با غیر قابل استفاده شدن اسکله‌ها و لنگرگاه‌های بنادر حاشیه اروندرود و نبود بندر مناسب در خلیج‌فارس و دریای عمان، عمده تلاش تأمین مایحتاج و ارزاق عمومی و ضروری کشور و نیازمندی‌های جبهه و جنگ در بندر امام خمینی متمرکز شد.

کشتی‌های ورودی و خروجی به خورموسی در تیررس موشک‌های ساحل به دریا و موشک‌های دریا پایه و هوا پایه عراق قرار داشت و آسیب دیدن و متوقف ماندن کشتی‌ها در آبراه خورموسی، افزون بر ایجاد محدودیت تردد در این کانال راهبردی و قطع خطوط مواصلاتی دریایی خودی می‌توانست در ابعاد مختلف نظامی، سیاسی و به‌ویژه در اداره امور جنگ و امنیت ملی کشور تأثیری فوق‌العاده‌ داشته، باعث بحران کمبود مایحتاج کشور شود.

این موضوع برای دشمن بعثی چنان اهمیتی داشت که در طول جنگ تحمیلی همواره همه سعی و تلاش خود را در شمال خلیج‌فارس به این مسئله معطوف می‌داشت، به گونه‌ای که در این زمینه در طول هشت سال جنگ تحمیلی با شلیک بیش از ۱۱۰۰ فروند موشک و استفاده از صدها مین شناور در دریا سعی در ایجاد اختلال در خطوط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران کرد.

دشمن در روزهای آغاز جنگ با به‌کارگیری موشک‌های استیکس ناوچه‌های موشک‌انداز، کشتی‌های تجاری و شرکت ملی نفتکش جمهوری اسلامی ایران را هدف قرار می‌داد، لیکن پس از عملیات ظفرمند مروارید در هفتم آذر ۱۳۵۹ که باعث انهدام بیش از نیمی از نیروی دریایی عراق و کسب برتری دریایی جمهوری اسلامی ایران شد، با بهره‌گیری از ترفندهای مختلف دیگر از جمله پرتاب موشک‌های ساحل به دریای کرم ابریشم مستقر در منطقه راس البیشه و موشک‌های اگزوست اهدایی غرب توسط هواپیماهای اجاره‌ای سوپر اتاندارد و بالگردهای سوپر فرلون سعی در قطع خطوط مواصلاتی دریایی و اختلال در امر صدور نفت جمهوری اسلامی ایران را داشت.

نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با اتخاذ تدابیر لازم و اجرای تاکتیک‌های ویژه و به‌کارگیری مناسب یگان‌های شناور رزمی و گروه‌های عملیات ویژه تکاوران و غواصان و پشتیبانی هوایی جنگنده‌های نیروی هوایی قهرمان کشور و بالگردهای هوادریا در طول جنگ تحمیلی، اسکورت هزاران فروند کشتی در قالب ۲۵۰ عملیات اسکورت کاروان‌های تجاری و نفتکش و محموله ویژه در منطقه‌ای به وسعت ۶۱ هزار کیلومتر مربع را با موفقیت کامل و کمترین تلفات و خسارت‌های ممکن انجام داده و در این زمینه توانست یکی از اهداف مهم جنگ دریایی را که همانا باز نگه داشتن خطوط مواصلاتی دریایی خودی است تحقق بخشد.

سلسله عملیات اسکورت کاروان‌های تجاری و نفتکش با اهداف زیر در طول جنگ با قدرت هرچه تمام‌تر به اجرا درآمد:

ـ باز نگه داشتن خطوط مواصلاتی دریایی کشور.

ـ جلوگیری از قطع صادرات نفت و واردات کالاهای مورد نیاز کشور.

ـ مقابله با افزایش نرخ بیمه کشتی‌ها در منطقه و افزایش هزینه‌های جنگ.

ـ به حداقل رساندن آسیب‌پذیری کشتی‌های تجاری و نفتکش.

در طول عملیات‌های اسکورت کاروان‌های تجاری و نفتکش، حمله‌های هوایی و موشکی عدیده‌ای از سوی نیروهای دشمن متجاوز شکل می‌گرفت که با هوشیاری کارکنان یگان‌های شناور اسکورت‌کننده و گروه‌هایب عملیات ویژه تکاوران مستقر در کشتی‌های اسکورت شونده و استفاده از سامانه‌های جنگال و انواع تاکتیک‌ دیگر فریب، افزون بر انهدام تعدادی از هواپیماها و شناورهای دشمن سبب انحراف صدها فروند از موشک‌های دشمن شد، به‌طوری که در طول این عملیات‌های گسترده و اسکورت بیش از ۱۰ هزار فروند کشتی، تعداد ۲۵۹ فروند از کشتی‌ها (۶.۲ درصد) مورد اصابت قرار گرفته که از این تعداد ۲۰ فروند کشتی تجاری صدمات جدی دیدند و بقیه با بار سالم به بنادر مقصد هدایت شدند که این آمار در مقایسه با حجم تلاش‌های دشمن در وارد کردن خسارت‌ها و لطمه‌ها به منابع حیاتی جمهوری اسلامی ایران موفقیت بسیار ناچیزی را برای رژیم بعثی به‌دنبال داشته و همانند دیگر صحنه‌های نبرد برای دشمن ناکامی بزرگی به‌شمار می‌آید.

تهیه و تنظیم: دفتر پژوهش‌های نظری و مطالعات راهبری نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

انتهای پیام/