به گزارش پایگاه خبری گفتمان دریا، دکتر ماریا قربانیان مدیر تولید محتوای آکادمی دریایی سیراف نوشت: شکی نیست که پیشرفت تکنولوژی تبدیل به تغییر دهنده بازی در قرن حاضر شده است. از "گفتمان صنعت" که در سال 2011 در آلمان راه اندازی شد تا گزارش مشاوره علمی ارائه شده به باراک اوباما رئیس جمهور سابق ایالات متحده در مورد کلان داده ها و نگرانی های حفظ حریم خصوصی در سال 2014، تا استراتژی هوش مصنوعی برای همه در سال 2018.

در چارچوب صدمین سالگرد سازمان بین‌المللی کار در سال 2019، با تحریک نیروهای مخرب استارت‌آپ‌های مبتنی بر فناوری و مدل‌های کسب‌وکار جدید، مسابقه جدیدی برای نوآوری‌ها و رقابت در استعدادها به وجود آمده است. فناوری به جام مقدس پیشرفت تبدیل شده است. اقتصاد پلت فرمی، اثرات شدیدی بر قدرت چانه زنی تامین کنندگان و کارگران داشته است. ارتقاء فناورانه با بهره وری بالا باعث کاهش نیروی انسانی است. این یک تهدید خاص برای اقتصادهای نوظهور در مقیاس گسترده برای جمعیت جوان و در حال رشد است.

با اینحال اگر بپذیریم کارکرد سیستم بندری هر کشوری به اندازه لجستیک آن و قدرت لجستیک به اندازه هوش مصنوعی (مغز متکفر لجستیک) است، بنادر و سیاست های لجستیکی نیازمند بازبینی قابل توجهی در سیاست هاست.

درست مانند کانتینر سازی که بسیاری از بندرهای جهانی را منسوخ کرد و مراکز تجاری کاملاً جدیدی ایجاد کرد (لوینسون 2005)، هوش مصنوعی نیز آماده است تا سیستم ارزش جهانی لجستیک را بر اساس رقابت داده‌ها بازسازی کند. عدم حضور در این عرصه، اساساً واگذاری قدرت و جایگاه به سایر بازیگران است. اتوماسیون ریشه‌ای یا داده‌سازی اکوسیستم‌های بندری نه عملی است و نه مطلوب. با این حال، مسیر این نوآوری‌ها باید با سیاست‌های آینده‌نگر متفکرانه شکل بگیرد که منابع کلیدی ملی مانند بنادر اصلی و داده‌های تولید شده در اکوسیستم‌های آن‌ها را به جذب ارزش توسط شرکت‌های ذی ربط تبدیل نماید.

انتهای پیام/