برداشت از ذخایر معدنی کف اقیانوس و چالشهای زیست محیطی
به گزارش پایگاه خبری گفتمان دریا، اکنون اپراتور مورد حمایت سازمان ملل متحد یعنی سازمان بینالمللی کف اقیانوس در حال برنامهریزی برای ادامه مذاکرات و انجام وظایفی است که مدتها در انتظار آن بوده است تا به استفاده از انرژی سبز در سیاره زمین کمک کند.
خبرگزاری AP گزارش می دهد که این مقام قرار است به زودی پذیرش درخواستهای مجوز معدن را آغاز کند، اما نگرانیها درباره تأثیرات احتمالی بر اکوسیستمهای دریایی و زیستگاههای اعماق دریا وجود دارد چراکه تحقیقات کافی در این زمینه انجام نشده است.
صدور مجوز استخراج
با این حال، دانشمندان و فعالان به دلیل درخواستهای بسیاری از شرکتها و کشورها برای دریافت مجوز استخراج معدن در اقیانوس، نگرانیهایی درباره آسیبهای غیرقابل جبران به اکوسیستم بکر مطرح میکنند.
سازمان ملل نیز تأکید میکند که پروژههای استخراج در این منطقه میتوانند یک اکوسیستم و زیستگاه غیرقابل بازگشت را تهدید کنند و در عین حال منابع گرانبهای کربن را برای همیشه از بین ببرند.
اگرچه هنوز قوانین و مقرراتی برای این فعالیت وجود ندارد، اما اکونومیست اعلام میکند که سازمان ملل در حال بررسی اولین درخواست تجاری در جهان، برای استخراج فلز در اعماق دریا است.
AP توضیح می دهد: استخراج معدن در اعماق دریا شامل برداشت منابع معدنی و فلزات از کف اقیانوس است. این نوع استخراج شامل برداشت کلوخههای چندفلزی از کف اقیانوس، استخراج ذخایر سولفیدی عظیم از کف دریا و جداسازی پوسته کبالت از سنگ است.
پتانسیل کف اقیانوس
کلوخه ها، رسوبات و پوستهها شامل مواد معدنی هستند که میتوانند برای شرکتها و کشورها برای گذار به انرژی سبز کارآمد مفید باشند. مواد معدنی دریا مانند مس، نیکل، آلومینیوم، منگنز، روی، لیتیوم و کبالت به طور بالقوه می توانند با تغییرات آب و هوایی مبارزه کنند.
تقاضا برای این مواد معدنی با بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر که برای تولید باتری ماشین های الکتریکی، پنل های خورشیدی و توربین های بادی مورد استفاده قرار می گیرد، افزایش یافته است، بنابراین وابستگی به سوخت های فسیلی کاهش می یابد.
بحث استخراج از بستر اعماق اقیانوس در دهه 1960 آغاز شد، اما این روایت اخیراً اهمیت بیشتری پیدا کرده است زیرا دولت ها به دنبال حرکت به سمت اهداف جاه طلبانه آب و هوایی مانند دستیابی به کربن صفر تا سال 2050 هستند.
اکونومیست میگوید که فرآیند استخراج از معادن در اعماق دریا، امکان بازیابی ذخایر معدنی از اقیانوس که زیر عمق 200 متری هستند را فراهم میکند. بستر های عمیق دریا حدود دو سوم کل بستر دریا را پوشش می دهد.
اکونومیست گفت: کشتیهای شناور مجهز به لولههای مکنده غولپیکر هستند که در ردیفهایی از بستر دریا میخزند و کلوخه های فلزی به اندازه سیبزمینی را به هم میزنند، کلوخه های چند فلزی دستهبندی میشوند و رسوبات ناخواسته به داخل دریا ریخته میشوند.
تمرین پایدار؟
در سال 2022، برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP) در گزارشی تاکید کرد که در شکل کنونی اقیانوس ها، درک روشی که در آن تامین مالی وظایف معدنکاری پایدار در اعماق دریا در نظر گرفته شود، دشوار است. سازمان ملل گفت که این فعالیت ها ممکن است با اصول مالی اقتصاد آبی پایدار سازگار نباشد.
AP میگوید مهندسی و فناوریهای مورد استفاده برای استخراج معادن در اعماق دریا همچنان در حال تکامل هستند و برخی از شرکتها به دنبال مکش خلاء مواد از کف دریا با استفاده از پمپهای عظیم هستند.
از سوی دیگر، برخی از دانشمندان با استفاده از هوش مصنوعی (AI) با آموزش رباتهای اعماق دریا برای برداشت کلوخه ها از کف دریا، در حال توسعه فناوری هوشمند هستند.
همچنین تلاشهای بیشتری برای توسعه ماشینهای پیشرفتهای انجام میشود که توانایی استخراج مواد از سطوح کوهها و آتشفشانهای عظیم زیر آب را دارند.
کمیسیون حقوقی و فنی ISA، نهاد تحت حمایت سازمان ملل که توسعه مقررات استخراج از بستر دریا را نادیده می گیرد، قرار است در اوایل ژوئیه برای مذاکره درباره پیش نویس کد معدنی که به زودی آماده می شود، تشکیل جلسه دهد.
AP گفت: استخراج معادن تحت مقررات ISA میتواند برای اولین بار در پایان سال 2024 یا 2025 آغاز شود. درخواستهای استخراج باید مورد بررسی قرار گیرند و ارزیابی اثرات زیست محیطی باید انجام شود.
منبع:تکناک
انتهای پیام/