به گزارش پایگاه خبری گفتمان دریا، و به نقل از ایرنا؛ پیش از آغاز سفرهای تابستانه و اجرای طرح سالمسازی دریا، ‌پایش نقاط حادثه خیز سواحل از سوی نهادهای متولی از جمله نجات غریق در مازندران انجام می شود و آنها با استفاده از امکانات و تجهیزات موقعیت یاب نسبت به شناسایی نقاط جدید اقدام می کنند تا بتوانند برنامه ریزی های لازم نجات غریق را اجرا کنند.

ایجاد طرح دریا، ‌ نصب تابلوهای " شنا ممنوع"، ‌ استقرار ناجیان غریق به همراه امکانات و تجهیزات مورد نیاز برای این کار از جمله اقدامات و بسترها برای این منظور است.

در سالهای اخیر اخباری مبنی بر عقب نشینی دریا در مازندران گزارش شده است که علاوه بر ایجاد دل نگرانی کاهش آب این منبع آبی مازندران و استان های همجوار تاثیر خود را در بخش های دیگر به رخ کشیده است که تهدید آن بر سر بخش شیلات و همچنین تاسیسات گردشگری استان سایه افکنده است.

"مدیر مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریای خزر از کاهش ۳۸ سانتی‌متری سطح آب دریای خزر در سه سال گذشته خبر می دهد و می گوید که در اثر کاهش ۱۷۰ سانتی متری سطح آب دریای خزر از سال ۱۳۷۴ تاکنون، عقب‌نشینی قابل‌ملاحظه دریا و افزایش عرصه ساحلی در سواحل شمالی کشور رخ‌ داده است.

سیده معصومه بنی‌هاشمی در گزارش خود می افزاید که نتایج مطالعات میدانی نشان می‌دهد تنها از سال ۱۳۹۳ تا ۱۴۰۰ با کاهش حدود ۵۰ سانتی‌متری سطح آب، حدود ۱۰ تا ۱۰۰ متر پس‌روی دریای خزر در سواحل مختلف به وقوع پیوسته است و بر مبنای مطالعات اندازه‌گیری دقیق زمینی در ایستگاه‌های شاخص ساحلی دریای خزر، این مسئله موجب افزایش قابل‌توجه محدوده ساحل در طول بیش از ۸۵۰ کیلومتر سواحل شمالی کشورمان شده است. انتظار می‌رود با شدت یافتن روند کاهشی آب، شاهد پس‌روی بیشتر دریا و خارج شدن بخش‌های بیشتری از بستر دریا در آینده باشیم.

به باور این صاحبنظر این مسئله در وهله اول، اهمیت موضوع حفاظت از حریم و بستر دریا و در مرحله بعد برنامه‌ریزی برای مدیریت پیامدهای ناشی از کاهش سطح آب را ایجاب می‌کند و وی از اهم تاثیرهای کاهش یافتن سطح آب در مناطق ساحلی، به ایجاد چالش در زیرساخت‌ها و کاربری‌های اقتصادی، اجتماعی و فعالیت بنادر و دریانوردی، خشک‌شدن ذخایر آبی وابسته به دریای خزر (تالاب‌ها، خلیج‌ها)، افزایش عرصه ساحل و دخل و تصرف انسانی به حریم دریا و اثرات منفی بر آبخوان‌های ساحلی اشاره می کند و معقتد است ضروری بوده که ابعاد مختلف تاثیرات موردتوجه قرار گرفتن و راهکارهای بهینه برای مدیریت چالش‌های احتمالی اندیشیده شود. "

از سوی دیگر کارشناسان دیگری می گویند که پسروی آب دریای خزر پدیده جدیدی نیست، دوره ساسانیان تراز آب به منهای ۳۳ متر رسید که موجب به وجود آمدن تپه‌های ماسه‌ای در سواحل جنوبی شد، اما امروزه زندگی تغییر کرده بنابراین اگر خزر پسروی کند تبعات زیادی برای کشورهای اطراف آن به ویژه کشورهای با شیب کم در سواحل به همراه خواهد داشت.

۴۷۳ کیلومتر از ساحل دریای خزر در مازندران وجود دارد که برابر با ۵۵ درصد از سواحل شمال کشور است، با اقدامات صورت گرفته اکنون ۴۲۴ کیلومتر از سواحل دریای مازندران در این استان آزادسازی شده است.

طبق اعلام مسوولان مازندران، به طور تقریبی همه دستگاه های دولتی حریم ۶۰ متری دریا را آزاد کرده اند بخش اندکی که باقی مانده است یا غیرقابل عقب‌نشینی است مانند بنادر که تاسیساتشان باید در حریم ۶۰ متری باقی بماند و یا این که نیازمند هماهنگی و زمان بر است.

در همین راستا و برای حفظ امنیت مسافران در حین استفاده از سواحل دریا در مازندران طرح سالمسازی دریا با رویکرد افزایش تعداد نقاط حادثه خیز مورد توجه قرار گرفته است.

رییس هیات نجات غریق مازندران با اشاره به در پیش بودن اجرای طرح سالمسازی دریا گفت : برای این منظور پایش اولیه شناسایی نقاط حادثه خیز سواحل انجام شد و با افزایش ۱۴۵ نقطه تعداد نقاط حادثه خیز به ۵۲۰ نقطه افزایش یافته است.

افزایش ۱۴۵ نقاط حادثه خیز در سواحل دریا

نقی کریمیان در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: تا پیش از این و سالهای قبل تعداد نقاط حادثه خیز سواحل دریا در مازندران ۳۷۵ نقطه بود که با انجام پایش با حضور کارشناسان شهرستانی و استانی و دستگاه موقعیت یاب نقاط جدیدتری شناسایی شده است.

وی ادامه داد :‌این افزایش نقاط حادثه خیز سواحل دریا در مازندران ناشی از عواملی همچون عقب نشینی دریا و آزاسازی های اخیر سواحل ایجاد شده است.

رییس هیات نجات غریق مازندران در تعریف اینکه نقاط حادثه خیز شامل چه بخش هایی می شود گفت:‌ مناطق دارای ورودی و دسترسی افراد به ساحل و اینکه آنها می توانند به سادگی به دریا بروند جزو نقاط حادثه خیز به شمار می روند که غالبا تحت کنترل مدیریت طرح سالمسازی دریا قرار نداشته و ناجیان غریق در آنها حضور ندارند.

وی اظهار داشت:‌ مشاهدات و گزارش های چند سال اخیر نشان می دهد که غالب غرق شدن افراد در مناطق ناشناخته که در طرح دریا و سالمسازی دریا قرار نداشته، ‌رخ داد.

به گفته کریمیان در پایش جدید سعی شده تا تمامی این نقاط شناسایی و جزو مناطق حادثه خیز قرار گیرد تا ناجیان غریق در این مناطق حضور یابند، ‌ نقاط دنج و سنگچین بنادر نیز به عنوان نقاط پرخطر و امکان غرق شدن شناخته شد.

۲ برابر شدن تعداد ناجیان غریق

وی اضافه کرد: با این اوصاف و افزایش تعداد نقاط حادثه خیز در سواحل دریا در مازندران امسال تعداد ناجیان غریق در سواحل مازندران از یک هزار و ۵۰۰ نفر به بیش از سه هزار نفر افزایش می یابد.

رییس هیات نجات غریق مازندران این ناجیان غریق علاوه بر اینکه در طرح های سالمسازی و نقاط حادثه خیز حضور دارند بخشی از آنها در محدوده اماکن بخش خصوصی همچون کلوپ و پلاژها مستقر خواهند شد.

وی گفت: با توجه به شرایط کرونایی و حضور کم مسافران در مازندران پارسال ۳۰ طرح دریا درسواحل این استان وجود داشت که این رقم اکنون به ۹۰ طرح افزایش یافته است.

کریمیان تجهیزات را به عنوان ابزار مهم برای تسریع در خدمات رسانی ناجیان غریق به افراد عنوان کرد و افزود:‌ جت اسکی و موتورهای مخصوص حرکت در ماسه های ساحل از جمله این ضروریات است که در حال حاضر ناجیان غریق استان از این امکانات محروم هستند.

وی به تلاش مدیر عامل جمعیت هلال احمر مازندران برای تامین تجهیزات مورد نیاز ناجیان غریق در طرح دریا امسال خبر داد و گفت:‌امیدواریم با ورود این تجهیزات بتوانیم تابستانی بدون غریق در استان شاهد باشیم.

رییس هیات نجات غریق مازندران همچنین از مسوولان مربوطه خواست تا در نقاط حادثه خیز نسبت به نصب تابلوی "شنا ممنوع "‌اقدام کنند و افزود:‌طی چهارسال اخیر این اقدام مهم در سواحل دریا استان مغفول مانده است.

انتهای پیام/