یک کارشناس صنعت گردشگری نوشت؛
20 موردی که وزیر گردشگری آن ها را فراموش کرد
میلاد
پاشازاده
جناب مهندس ضرغامی ! سخنرانی تان کلیشه ای بود. ما هم ۳۰ سال پیش همین صحبت ها را عرض می کردیم ولی با حرارت بیش از امروز…!
به گزارش پایگاه خبری گفتمان دریا، مهندس ضرغامی در آخرین روز هفته گردشگری که مصادف با شصت و پنجمین سالگرد تاسیس انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی و جهانگردی بود در سالن برج میلاد تهران ایراد سخن کردند. در این مجال اندک سخنرانی خوبی بود اما کلیشه ای که ما ۳۰ سال پیش همین صحبت ها را عرض می کردیم ولی با حرارت بیش از امروز…!
خیلی منتظر بودم تا حرف تازه ای بزند و امیدی دهد دل خستگان این صنعت را …
اما سخنان گوهربار خاتمه یافت و ما با دستان خالی مراسم را تا سالی دیگر بدرود گفتیم…
ولی آنچه بایست می گفت که نگفت و شاید دچار معذوریتی بود و چندان ملاحظه…
۱- تعامل با جهان پیشرفته و گفتگو با آنچه ما از آن تابو ساخته ایم.
۲- خود تحریمی و محرومیت از بازار تجارت بین المللی گردشگری به عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای دیپلماسی اقتصاد جهانی،
۳- عدم توجه به راه های برون رفت از انزوای سیاسی و ژئوپلیتیکی کشور برای افزایش سهم ایران از بازار گردشگری بین المللی.
۴- جایگاه و برنامه دولت و وزارتخانه ایشان در اقتصاد گردشگری خاورمیانه نوین بویژه در مقابل رقبای منطقه ای.
۵- تامین امنیت سرمایه برای سرمایه گذاران این صنعت و ضرورت پیشگیری از پلمپ واحدهای اقامتی و پذیرایی گردشگری
۶- تدوین برنامه استراتژیک دولت و وزارت گردشگری برای تغییر رویکرد از جذب گردشگران کم توان مالی به جذب گردشگران کیفی و متمول جهان
۷- تدوین ارایه برنامه برای حل مشکلات انتقال پول به ایران توسط گردشگران خارجی و عدم استفاده از کارت های اعتباری بین المللی.
۸- ارایه برنامه برای تکمیل واحدهای اقامتی و پذیرایی گردشگری با توجه به چندبرابر شدن قیمت مصالح ساختمانی و هزینه مالی و بانکی برای کمک به رهایی سرمایه گذاران گرفتار در این پروژه ها
۹- فقدان سیستم ارتباط شبکه ای اینترنتی فروش و رزرو و پرداخت آنلاین هتل ها و خدمات فروش تورهای گردشگری ایران.
۱۰- ارایه برنامه برای رفع محدودیت های سلیقه ای توسعه ارتباطی و مخابراتی برای بهره گیری گردشگران از شبکه های اجتماعی، تماس های تلفنی واتساپی و تلگرامی و تبلیغ و آگاه سازی اینستاگرامی برای توسعه بازاریابی دیجیتال و امداد و نجات مسافران و گردشگران
۱۱- از دست رفتن سرمایه گذاران و نیروی کار متخصص شاغل در صنعت هتلداری، راهنمایان تور، و دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری بویژه در ۳ سال اخیر.
۱۲- ارایه برنامه برای آموزش و تربیت نیروی انسانی علاقمند به توسعه صنعت گردشگری و آموزش ضمن خدمت کارکنان در بخش دولتی و خصوصی بویژه در استان ها.
۱۳- ارایه برنامه دولت و مطالبات وزارتخانه برای نوسازی ناوگان حمل و نقل هوایی، زمینی و ریلی و دریایی کشور به عنوان مهم‌ترین شاخص توسعه گردشگری.
۱۴- ارایه برنامه دولت برای افزایش رفاه عمومی، افزایش قدرت خرید برنامه های سفر و مدیریت اوقات فراغت شهروندان و حذف برنامه سفر از سبد هزینه ای خانوار بویژه قشر متوسط جامعه و رونق مجدد بیابان خوابی و خیابان خوابی مسافران در مقابل ضریب سطح اشغال غیر قابل توجیه اقتصادی هتل ها.
۱۵- فقدان بودجه مکفی وزارتخانه برای آگاه سازی و اطلاع رسانی و کمک به برنامه های تبلیغات برون مرزی تورگردانان ایران بویژه در بازارهای هدف گردشگری و نمایشگاه ها و رخدادهای بین المللی گردشگری.
۱۶- ارایه برنامه حمایتی از متصدیان و ذینفعان صنعت گردشگری، صنایع دستی و هنرهای ملی برای بهبود فضای کسب و کار در مقابل دستگاه های نظارتی و مداخله گر.
۱۷- تدوین برنامه ای منسجم، هدفمند و مصوب برای جهت دهی هزینه کردهای برون مرزی نهادهای دولتی و حاکمیتی برای تعدیل ایران هراسی .
۱۸- تدوین برنامه ای جامع برای جذب سرمایه گذاران و گردشگران ایرانی مقیم خارج از کشور و عفو عمومی همه فرزندان دور مانده از وطن.
۱۹- ساماندهی کامل فرایند اطلاع رسانی، بازاریابی، جذب، ارایه خدمات و نظارت بر شبکه های گردشگری سلامت و درمان کشور .
۲۰- مشارکت و حمایت اصولی از کارآمد شدن تشکل های صنفی گردشگری برای اصلاح قوانین، مقررات و دستورالعمل ها و واگذاری امور تصدی گری به آنان به عنوان مدافعان و معتمدین اصلی این صنعت.
انتهای پیام/
اخبار مرتبط