به گزارش پایگاه خبری گفتمان دریا، در جهان امروز، توجه به تغییرات اقلیمی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به یکی از مهم‌ترین موضوعات بین‌المللی تبدیل شده است. صنعت حمل و نقل دریایی، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین صنایع تولیدکننده کربن، نقشی کلیدی در این میان دارد. در این راستا، سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) با اجرای برنامه GreenVoyage2050 به حمایت از کشورهای در حال توسعه پرداخته تا با توسعه پروژه‌های آزمایشی، بتوانند به اهداف جهانی کاهش گازهای گلخانه‌ای دست یابند.

هدف‌گذاری بلندمدت IMO برای آینده‌ای سبزتر سازمان بین‌المللی دریانوردی در استراتژی خود برای سال 2023، با تصویب قطعنامه MEPC.377(80)، هدف دستیابی به انتشار خالص صفر گازهای گلخانه‌ای تا حدود سال 2050 را تعیین کرده است. این هدف‌گذاری شامل توسعه فناوری‌های نوین دریایی، سوخت‌ها و منابع انرژی پاک است که نیازمند تحقیق و توسعه (R&D) گسترده و اجرای پروژه‌های آزمایشی برای سنجش عملی بودن آن‌ها است. در این چارچوب، برنامه GreenVoyage2050 به‌ویژه برای کشورهای در حال توسعه یک فرصت ویژه فراهم می‌کند. این برنامه با ارائه کمک‌های فنی و اقتصادی تا سقف 250,000 دلار برای هر پروژه، آن‌ها را در مسیر اجرای مطالعات امکان‌سنجی جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از کشتی‌ها و بنادر یاری می‌کند. اهمیت پروژه‌های آزمایشی و نقش مطالعات امکان‌سنجی پروژه‌های آزمایشی نقشی اساسی در توسعه فناوری‌های جدید ایفا می‌کنند.

یکی از چالش‌های اصلی در این مسیر، جذب سرمایه‌گذاری‌های لازم برای اجرای این پروژه‌ها است. همان‌طور که ماینگ لی هو، تحلیلگر فنی برنامه GreenVoyage2050، تأکید کرده است، مطالعات امکان‌سنجی به‌منظور بررسی فنی و اقتصادی پروژه‌ها و کاهش ریسک‌های آن، می‌تواند جذابیت این پروژه‌ها را برای سرمایه‌گذاران افزایش دهد. به عبارت دیگر، این مطالعات نه تنها به شناخت بهتر فناوری‌ها و چالش‌ها کمک می‌کند، بلکه بستری مناسب برای جذب سرمایه‌های بین‌المللی فراهم می‌کند. فرصت‌های پیش رو یکی از نکات قابل توجه در این طرح، حمایت ویژه از کشورهای در حال توسعه است که اغلب با چالش‌های بیشتری در زمینه توسعه فناوری‌های نوین و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای روبرو هستند. این کشورها با استفاده از کمک‌های مالی و فنی برنامه GreenVoyage2050 می‌توانند به توسعه پروژه‌های آزمایشی بپردازند و نقش فعالی در کاهش تغییرات اقلیمی ایفا کنند. کشورمان ایران می‌تواند با سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه (R&D) برای طراحی و پیاده‌سازی فناوری‌های سبز دریایی، مانند سیستم‌های پیشران با سوخت‌های کم کربن یا حتی سوخت‌های تجدیدپذیر، نقش مؤثری در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ایفا کند. به‌کارگیری انرژی‌های خورشیدی، بادی و یا هیدروژنی در کشتی‌ها و بنادر یکی از راهکارهای مؤثر است که می‌تواند همزمان با کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی، انتشار گازهای گلخانه‌ای را به‌طور چشمگیری کاهش دهد.

برنامه GreenVoyage2050 فرصت خوبی برای ایران است تا از پشتیبانی فنی و مالی برای انجام مطالعات امکان‌سنجی پروژه‌های آزمایشی بهره‌مند شود. ایران می‌تواند با ارائه درخواست به این برنامه، پروژه‌هایی را تعریف کند که به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در بخش دریایی کمک می‌کند. این پروژه‌ها ممکن است شامل توسعه بنادر سبز، کشتی‌های با سوخت پاک یا ایجاد زیرساخت‌های مربوط به سوخت‌های جدید مانند LNG یا هیدروژن باشد. کشورهای واجد شرایط برای دریافت این کمک‌ها باید درخواست‌های خود را از طریق فرم آنلاین مخصوص برنامه GreenVoyage2050 ارسال کنند. اطلاعات بیشتر، از جمله شرایط واجد شرایط بودن و معیارهای ارزیابی پروژه‌ها، در وب‌سایت رسمی برنامه GreenVoyage2050 موجود است. این درخواست‌ها باید تا 11 اکتبر 2024 به این برنامه ارائه شوند. برنامه GreenVoyage2050 نه تنها فرصتی برای کشورهای در حال توسعه است تا به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای بپردازند، بلکه نمونه‌ای از همکاری بین‌المللی برای مقابله با بحران‌های اقلیمی است.

با توجه به تعهدات جهانی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، این برنامه می‌تواند نقش بسزایی در ایجاد آینده‌ای پایدارتر برای حمل و نقل دریایی ایفا کند. کشورهای در حال توسعه که در این مسیر به‌درستی حرکت کنند، نه تنها از مزایای زیست‌محیطی بهره‌مند خواهند شد، بلکه می‌توانند در تقویت اقتصادی خود و جذب سرمایه‌گذاری‌های بین‌المللی نیز گامی موثر بردارند.

منبع: سی نیوز

انتهای پیام/