به گزارش پایگاه خبری گفتمان دریا و به نقل از (clarksons) ، تقاضا برای آمونیاک به دلیل نیاز مهم و شناخته شده دنیا به کاهش انتشار کربن و همچنین تقاضای سنتی آن به رشد خود ادامه می دهد. اما چه عواملی در پشت این رشد هستند و آیا آنها در برابر بررسی موشکافانه خواهند ایستاد؟ در این مقاله، برخی از فرصت‌ها و چالش‌های این بخش را به منظور درک بهتر پتانسیل بازار آمونیاک ارزیابی می‌کنیم.

تقاضای سنتی
در حالی که تقاضای آمونیاک بدون توجه به روش تولید آن در حال رشد است ،اصطلاح "عدم تعادل قیمت قراردادی" که به دلیل افزایش هزینه های انرژی ایجاد شده است، باعث نگرانی شده، به ویژه در اروپا، افزایش قیمت گاز،باعث شده است تا هزینه های تولید آمونیاک بسیار بالاتر از قیمت تحویل باشد. این شرایط باعث میشود که نه تنها این افزایش هزینه ها در نهایت به خریداران منتقل شود، بلکه ممکن است برخی از تولیدی ها تصمیم به تعطیلی بگیرند. همچنین ازجمله تاثیرات سریع تر این شرایط میتوانیم به این مورد اشاره کنیم که محموله ها از خارج از مناطق معمولی جغرافیایی بارگیری می شوند و به مقاصد طولانی حمل می شوند زیرا تامین کنندگان به دنبال سود بردن از قیمت تحویل بالا هستند.
علیرغم اختلال در زنجیره تامین ناشی از جنگ اوکراین، به نظر نمی رسد که حمل و نقل در مجموع تاکنون آسیبی دیده باشد. در واقع، تمایل به آمونیاک کمی بالاتر از حد معمول است، اگرچه شایان ذکر است که از سرگیری صادرات از ایالات متحده نیز به این امر کمک کرده است. با این همه، ما شاهد عدم قطعیت مداوم در مورد مسیرهای عرضه و تجارت هستیم که منجر به اتخاذ استراتژی‌های کوتاه‌مدت برای حمل و نقل می‌شود.

آمونیاک به عنوان سوخت دریایی
در نظر گرفتن آمونیاک به عنوان یک پیشران دریایی همچنان به عنوان یک موضوع مهم در صنعت دریایی مطرح میشود. مالکان کشتی، تولیدکنندگان، تاجران، طراحان موتور و کشتی‌سازان تلاش‌های فزاینده‌ای را برای مطالعه، طراحی و ارزیابی آمونیاک به‌عنوان سوخت آینده برای انواع کشتی‌ها انجام می‌دهند. این پروژه‌ها شامل تشریح مقررات مورد نیاز، و همچنین حصول اطمینان از ذخیره سازی و کشتی‌های ذخیره‌کننده و زیرساخت‌های عرضه برای انتقالات آمونیاک را شامل می‌شود.
ما همچنین می بینیم که برخی از مالکان برای مشارکت در تولید (و احتمالاً تجارت) آمونیاک با هدف به دست آوردن کنترل استراتژیک بر عرضه و قیمت ابراز علاقه می کنند. ما معتقدیم که این می تواند نقدینگی معاملاتی بیشتری را در بازارهای آمونیاک در آینده فراهم کند.

تولید برق
تلاش برای جایگزینی آمونیاک با زغال سنگ برای تولید برق همچنان ادامه دارد. این در هیچ کجا به اندازه ژاپن مشهود نیست، جایی که دولت متعهد به افزایش استفاده از آمونیاک به عنوان یک راه حل انرژی شده است.
برآوردهای کنونی حاکی از آن است که مصرف آمونیاک ممکن است تا پایان این دهه 4 میلیون تن و تا سال 2050، 30 میلیون تن افزایش یابد. البته چنین افزایش قابل توجهی پیامدهای مشابهی بر تولید خواهد داشت. برای اینکه ژاپن به تنهایی به این پیش‌بینی‌های بلندپروازانه دست یابد، تولید در جاهای دیگر نیز باید به میزان قابل توجهی افزایش یابد. ما بر این باوریم که اگرچه تمایل ها به استفاده از آمونیاک سبز است، اما واقع بینانه‌تر است که عرضه با آمونیاک آبی آغاز شود تا زمانی که پروژه‌های سبزتر شروع به کار کنند.

 
حامل هیدروژن
تقاضای جهانی برای هیدروژن به عنوان یک سوخت پاک در حال افزایش است. با این حال، عرضه با مجموعه چالش‌های منحصربه‌فرد خود همراه است، زیرا نقطه جوش هیدروژن 252.9- درجه سانتی‌گراد است و این نقطه جوش پایین امکان جابجایی آن به صورت مایع و درحالت خالص را بسیار سخت میکند. بسیاری بر این باورند که آمونیاک می تواند راه حلی ارائه دهد. برخی از استفاده از آمونیاک به عنوان یک حامل بالقوه برای هیدروژن حمایت می کنند، زیرا آمونیاک غنی از هیدروژن است و بدلیل نقطه جوش بالاتر (-33.34 درجه سانتی گراد) حمل نسبتا آسان تری دارد.
اگر آمونیاک به عنوان یک حامل هیدروژن رایج شود، ما معتقدیم افزایش تقاضا برای هیدروژن به طور غیرمستقیم تقاضا برای آمونیاک را تحریک می کند. با این حال، شایان ذکر است که آمونیاک تنها 17.6 درصد وزن خود را به عنوان هیدروژن حمل می کند و بنابراین، برای آزاد کردن هیدروژن از آمونیاک به انرژی قابل توجهی نیاز است.

نتیجه گیری
به نظر می رسد آمونیاک در آستانه تغییرات قابل توجهی هم از نظر تجارت و هم از نظر استفاده از آن است. چگونگی انجام این امر نه تنها به تولید بستگی دارد، بلکه به سرعت سرمایه گذاری برای حمایت از پروژه های جدید و افزایش تولید از سوی کارخانه های موجود نیز بستگی دارد. به طور معمول، قیمت های بالای کالاها، مانند قیمت هایی که در حال حاضر برای آمونیاک مشاهده می شود، می تواند انگیزه ای برای سرمایه گذاری ایجاد کند. با این حال، در این مورد، ما معتقدیم که قیمت انرژی و بی ثباتی مالی جهانی در کوتاه مدت اثر سرکوب کننده ای خواهد داشت.