به گزارش «پایگاه خبری گفتمان دریا»، در یک تصمیم مهم برای مقابله با تغییرات اقلیمی، کشورهای بزرگ کشتیرانی جهان توافق کردند که از سال ۲۰۲۷ مالیاتی حداقل ۱۰۰ دلار به ازای هر تن گاز گلخانه‌ای منتشر شده از کشتی‌ها که از یک آستانه مشخص فراتر روند، اعمال کنند. این اقدام به عنوان نخستین مالیات جهانی بر گازهای گلخانه‌ای در صنعت کشتیرانی شناخته می‌شود.

آن طور که اندیشکده پیشرفت دریایی اعلام کرده است،‌سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) پیش‌بینی کرده است که این مالیات سالانه ۱۱ تا ۱۳ میلیارد دلار درآمد خواهد داشت که در صندوق «کربن صفر» سازمان برای حمایت از سوخت‌های پاک، فناوری‌های کم آلاینده و کمک به کشورهای در حال توسعه سرمایه‌گذاری خواهد شد. هدف نهایی این طرح، رسیدن به انتشار خالص صفر در صنعت کشتیرانی تا سال ۲۰۵۰ است.

مخالفت آمریکا و واکنش‌ها

یکی از نکات برجسته این توافق، عدم حضور ایالات متحده در مذاکرات بود. دولت آمریکا نه تنها با این طرح مخالفت کرد، بلکه دیگر کشورها را نیز به مخالفت دعوت کرد. با این حال، آرسنیو دومینگوئز، دبیرکل IMO، به کشورهای مخالف اشاره کرد که کشتی‌ها باید به مقررات IMO پایبند باشند و از همکاری جهانی برای مقابله با تغییرات اقلیمی استقبال کرد.

واکنش‌های مختلف به توافق

برخی از فعالان محیط زیستی این توافق را «تاریخی» دانستند، اما گروهی دیگر آن را ناکافی دانستند. فنتون از سازمان «فرصت سبز» بریتانیا اعلام کرد که این اقدام ممکن است کشتی‌ها را به پرداخت مالیات تشویق کند، اما همچنان استفاده از سوخت‌های آلاینده ادامه یابد. در مقابل، سازمان‌هایی مانند «صندوق دفاع از محیط زیست» از این تصمیم استقبال کردند و آن را گامی مهم در کاهش اثرات اقلیمی کشتیرانی دانستند.

همزمان با این تصمیم، نمایندگان IMO پیشنهاد ایجاد منطقه کنترل آلایندگی در شمال شرق اقیانوس اطلس را تصویب کردند. در این منطقه، کشتی‌ها باید از سوخت‌های کم آلاینده استفاده کنند.

در مذاکرات، کشورهای کوچک اقیانوسی خواهان مالیات ساده بر هر تن انتشار بودند، اما کشورهای با ناوگان‌های بزرگ کشتیرانی به دنبال سیستم تجارت کربن بودند. در نهایت، توافقی میان این دو مدل به تصویب رسید. با وجود مخالفت‌هایی که از سوی برخی کشورها مطرح شد، این توافق می‌تواند سرآغازی برای پاک‌سازی صنعت کشتیرانی و کاهش تأثیرات اقلیمی آن باشد.